Σε
περίμενα.
Πάντοτε σε περίμενα…
είχες
πολύ ζήσει μέσα στα όνειρά μου
Σε
γνώρισα μήνα Γενάρη
στην
’αρχή του χειμώνα
ήταν
παγωμένη η καρδιά,
αλλά
μιμήθηκε την αμυγδαλιά
και
έβγαλε κλώνους και κλαδιά .
Κάνε,
κάτι, πες μια λέξη .
Η
καρδιά μου άλλο δεν θ αντέξει.
Φίλα
με,πάρε με αγκαλιά ,
είναι
παράδεισος τα μάτια σου τα μελιά.
Θάλασσα
πλατιά είναι η καρδιά ,
με
ταξιδεύει σε μέρη ξωτικά .
Πιστεύω
πως είναι δίκαια η ζωή ,
θα
μας φέρει πάλι να είμαστε μαζί ,
Θεέ
μου, εσύ και εγώ τι πάθος φοβερό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου