ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ Η ΜΟΝΑΞΙΑ

ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ Η ΜΟΝΑΞΙΑ

Ζούμε σε μια ""παρανοϊκή"" εποχή.

Αισθανόμαστε ο κίνδυνος να παραμονεύει.

Απουσιάζει η οικειότητα.

Η εμπιστοσύνη δηλώνει απούσα.

Πιστεύουμε ότι οι άλλοι έχουν κρυφή ατζέντα

και τα κίνητρα τους είναι ύποπτα.

Η αναζήτηση αποδείξεων είναι σε περιπολία.

Παρερμηνεύουμε ακόμα και τις φιλοφρονήσεις

Η ζωή μας οργανώνεται γύρω

από την αίσθηση ότι απειλούμαστε .

Το σκεπτικό μας είναι, όλα ή τίποτα.

Την ενδιάμεση κατάσταση δεν την αντέχουμε.

Η αίσθηση ότι ελέγχουμε τις καταστάσεις,

πρόκειται άλως για ψευδαίσθηση ασφάλειας και σταθερότητας..

Η εμμονή να ανακαλύψουμε τις αληθινές προθέσεις των άλλων,

νοιώθουμε πως είμαστε το κέντρο του κόσμου.

Φυλακισμένοι είμαστε στο δικό μας κελί

Δύο είναι οι εικόνες,που κυριαρχούν στο νου,

του φόβου και της επαγρύπνησης,

Ο εγωκεντρισμός είναι ο εχθρός μας.

Το τίμημα της έλλειψης εμπιστοσύνης.

https://artandartmagazine.gr/

H ζωή περνά και χάνεται.

Οι μέρες μας πλημμυρισμένες από αγωνία, μοναξιά, Μέρες περίσκεψης διανύουμε .Τα σενάρια εναλλάσσονται , μεταλλάσσονται, διευρύνονται! Τα όνειρα και οι αγωνίες μας για τη ζωή, τώρα μας ένωσαν. Ας διαφυλάξουμε την αξιοπρέπεια μας γιατί μόνον έτσι αντιμετωπίζεται η κάθε κρίση. Σκέφτομαι ότι ο νέος κοροναϊός δεν είναι η πρώτη πανδημία που βρίσκει τον πλανήτη γη . Η δοκιμασία που περνάμε είναι μία ευκαιρία για ενδοσκόπηση. Αλλαγή προς την κατεύθυνση της εδραίωσης της αγάπης και της αλληλεγγύης. ΟΙ δυσκολίες είναι τα εφαλτήρια για ψηλότερα. ΑΓΩΝΑΣ -ΠΑΛΗ δεν είναι πρωτόγνωρα για τον ΕΛΛΗΝΑ. .Οι Έλληνες διαθέτουμε νου και ψυχή. Η Ελληνική Επανάσταση ή Επανάσταση του 1821 ήταν η ένοπλη εξέγερση των Ελλήνων εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, να παραδώσουν στους απογόνους τους μια Ελλάδα αυτοκυριαρχούμενη η σημαία τους έγραφε «ΝΙΚΗ Η’ ΘΑΝΑΤΟΣ» και όχι «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ», ΟΧΙ η υπερηφάνεια μου αλλά η υπερηφάνεια όλων των ανθρώπων. Καθημερινά συναντώ γυμνές ψυχές, ακρωτηριασμένες, αποχωρισμένες από τον εαυτό τους,απελπισμένες και να βρίσκουν καταφύγιο στη μάζα γιατί ; γιατί δεν θέλουν να έχουν ταυτότητα . Το ρήγμα βρίσκεται παντού στον έρωτα, στο βλέμμα στο όνειρο, στην πραγματικότητα. Ιδεολογίες αυταπάτη. Η συντροφικότητα ,ηθική αγέλης. Τι ρομαντική απελπισία ; Το κορμί φασκιώνει την ψυχή για να την προστατεύσει από την λαίλαπα της απαξίωσης. Ο καθένας μας έχει γίνει ψέμα δεμένος με το ίδιο το ψέμα. Οι ρόλοι στην καθημερινή μας ζωής μας διαποτίζουν με πνεύμα πολεμιστή και μας κρατάνε από τον αληθινών μας εαυτό. Μας καλουπώνουν. Το πάθος για ζωή πέθανε, γιατί δεν υπάρχει αντίσταση για να παλέψεις. Πέθανε από αδράνεια.Η νεότητα θανατώνεται από τον χαμένο χρόνο χωρίς όνειρα και χωρίς πραγματικότητα Είμαστε καταδικασμένοι σε εικόνες Η ελευθερία, μέγιστο πρόβλημα στην εποχή μας.Ερχόμαστε από την περιοχή του τίποτα και πάμε στην περιοχή του πουθενά. Ζήλια, φθόνος, μίσος, υποκρισία, ψευτιά, μεγαλομανία. Κύρια στοιχεία στην σαπισμένη κοινωνία.

ΜΑΝΑ

Μάνα είναι η ανατολή

Ήλιος που φωτίζει την ψυχή

Είναι αστείρευτη πηγή που αναβλύζει αγάπη

Σε κάθε βήμα είναι οπαδός και συνεργάτης

Μέσα σε αγριεμένη θάλασσα

με κύματα παλεύει,

ρίχνει άγκυρα ευχή

λιμάνι κάνει την ψυχή. Λ.Α

ΕΣΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙΣ ΤΟ ΧΟΡΟ ?

Όλοι χορεύουμε στο ρυθμό της εκάστοτε εξουσίας, οικογενειακής, εργασιακής,κρατικής.

Εσύ μαθαίνεις να χορεύεις? ή τον εγκαταλείπεις στην πρώτη στροφή ?.

Δουλική υποταγή ή εξέγερση? .

Η ατομική σκοπιά μπορεί να ξεπεράσει την συλλογική της ψευτοσυμμετοχής μόνο όταν στηριχθεί στην υποκειμενικότητα.

Η αντιστροφή της προοπτικής αντικαθιστά

την γνώση με την πράξη ,

την ελπίδα με την ελευθερία,

την μεσολάβηση με το άμεσο.

που σημαίνει πίστη στον εαυτό μας.

Μια είναι η επιλογή .

Να είσαι παντού και πάντα η αφετηρία και το κέντρο.

Έτσι μόνο καθιερώνεται ο θρίαμβος ενός συνόλου ανθρωπίνων σχέσεων βασισμένων στους πυλώνες, συμμετοχή ,επικοινωνία και πραγμάτωση.

LILIKA ARNAKI PAINTED

ΘΥΜΑΜΑΙ (λιλίκα αρνάκη)

Ταξίδεμα ψυχής......

Το τραίνο προχωρά

και γω ακουμπισμένη στο τζάμι

θυμάμαι,χαμογελώ,δακρύζω,

μετρώ πληγές,αγκαλιές,δώρα

Πρόσωπα θολά,

δίχως χρώματα και αρώματα

θολές φιγούρες πίσω απο το τζάμι, μνήμες κι αισθήσεις

Σκέψεις σκόρπιες,

μια μυρωδιά,μια σκηνή, μια φράση.

Όλοι είναι μοναδικοί,

δεν υπάρχει αντικαταστάτης,

ούτε αναπληρωματικός.

Μόνο να θυμηθώ μπορώ

και να αγγίξω τα πρόσωπα

που αγκάλιασα και έκλαψε μαζί τους.

χόρεψα και τραγούδησα,

πόνεσα και θύμωσα.................

Ταξίδια του νου,αγάπες, νοσταλγίες

που έχουν την γεύση της γλυκιάς μελαγχολίας,

αφήνουν στο πέρασμα τ'ανέμου

να φέρει χαμόγελα μυστικά, ανάσες..................

ζωγραφισμένες σελίδες

του βιβλίου της ζωής,

όλα αυτά που η καρδιά έχει κρύψει βαθιά μέσα της.

Θυμάμαι..............