ΘΥΜΑΜΑΙ

Το τραίνο προχωρά

και γω ακουμπισμένη στο τζάμι

θυμάμαι,χαμογελώ,δακρύζω,

μετρώ πληγές,αγκαλιές,δώρα

Πρόσωπα θολά,

δίχως χρώματα και αρώματα

θολές φιγούρες πίσω απο το τζάμι,

μνήμες κι αισθήσεις

Σκέψεις σκόρπιες,

μια μυρωδιά,μια σκηνή, μια φράση.

Ολοι είναι μοναδικοί,

δεν υπάρχει αντικαταστάτης,

ούτε αναπληρωματικός.

Μόνο να θυμηθείς μπορείς

και να αγγίξεις τα πρόσωπα

που αγκάλιασες και έκλαψες μαζί τους.

χόρεψες και τραγούδησες,

πόνεσες και θύμωσες..................

Ταξίδια του νου,αγάπης, νοσταλγίες

που έχουν την γεύση της γλυκιάς μελαγχολίας,

αφήνουν το πέρασμα τ'ανέμου

να φέρει χαμόγελα,μυστικά, ανάσες..

ζωγραφισμένες σελίδες.......

του βιβλίου της ζωής,

όλα αυτά που η καρδιά έχει κρύψει βαθιά μέσα της.

Θυμάμαι..............