ΜΑΤΙΑ [λιλικα αρνακη]
Γεμίσαμε ανθρώπους των λέξεων,
με άδεια μάτια, άδεια καρδιά.
Βλέπω και παρατηρώ .
Μοιράζομαι και συμβουλεύομαι.
Σας κοιτώ με κοιτάτε.
Επικοινωνώ επικοινωνείς.
Συναισθάνομαι συναισθάνεσαι.
Μάτια μεγάλα, μάτια μικρά,
έχουν την δική τους ομορφιά
καθρέφτης του νου.
και των συναισθημάτων
παράθυρα της ψυχής.

 

Μου αρέσει να υπογραμμίζω την αναλογία ονείρων και επιθυμιών μου.

Η προτεραιοτητα της ζωής μας μπρος στην επιβίωση να είναι η ατομική κίνηση που θα ξεκάνει την ιστορία.

Πιστεύω πως το κτίσιμο της καθημερινής ζωής πραγματώνει την ιστορία

Σταματήστε να ασχολείσθε με το ήμουν -

ήσουν.

Τώρα τι κάνεις

Το τώρα γράφει ιστορία .

ΚΛΕΙΣΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΚΑΒΟΥΚΙ ΜΑΣ (λιλικα αρνάκη)

 

ΚΛΕΙΣΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΚΑΒΟΥΚΙ ΜΑΣ (λιλικα αρνάκη)

Να έχεις πρόσωπο στην κοινωνία.

Η κοινωνική αναγνώριση κατάφερε να περιορίσει την ερωτική δύναμη

και έχουμε καταδικαστεί ""αξιοπρεπείς"" στο μη αυθεντικό.

Κλειστήκαμε στο καβούκι μας για να συντηρούμε αυτό το φανταστικό πλάσμα

γιατί θέλουμε να ζούμε στην ιδέα των άλλων ..

Αχ! αυτός ,ο ρόλος ,τι μας έχει κάνει,

κολλάει σαν τσιρότο πάνω στο πετσί μας και του παραδίνουμε τη ζωή μας.

Έτσι και το τραβήξουμε απότομα, θα απομείνει μια ανοιχτή πληγή.

Είναι ταυτόχρονα προστασία και απειλή

Εξουσία-υποταγή

Έλεος, ως ποιο σημείο τελικά μπορούμε να γίνουμε αξιότιμοι δήμιοι του εαυτού μας?

Λ.Α

 

 

 

 

 

 

ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ (λιλίκα αρνάκη)

 

ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ (λιλίκα αρνάκη)

Καθώς προχωρώ ηλικιακά αντιλαμβάνομαι ,

ότι η ζωή προχωράει βαθιά στην απομόνωση

και τελικά πνίγεται.

Ο νέος είναι κιόλας γέρος,

ότι κτίζει είναι πάνω σε σαθρά θεμέλια..

Δεν πιστεύει ότι θα σωθεί γιατί στο μυαλό του ,

έχει ριζώσει η σκέψη ,πρόσεξε γιατί κάτι κρύβεται.......

Όχι στον ευνουχισμό των ψυχών..

Η ανικανότητα έρχεται απο το πνεύμα.

Το άλγος είναι η πηγή των καταναγκασμών.

Ένα ψίχουλο χαράς σαμποτάρει το άλγος.

Η κραυγή που βγάζουμε δεν είναι θάνατος , αλλά η έλλειψη ζωής.

Οι περισσότεροι δεν πεθαίνουν, γιατί είναι ήδη πεθαμένοι.

Λ.Α