Όχι στις σιωπηρές συγκατανεύσεις,παγωμένα χαμόγελα,άψυχα λόγια,μαλθακότητα και ταπείνωση.
Μας μαραζώνουν.
Μας εξορίζουν από τους πόθους μας και τα όνειρα μας .
Εξατμίζουν την ψευδαίσθηση του ""είμαστε μαζί"".
Συναντιόμαστε χωρίς να συναντιόμαστε.
Η απομόνωση προστίθεται στην απομόνωση και δεν αθροίζεται.
Το πλήθος μας τραβάει έξω από εμάς , αφήνοντας χιλιάδες μικρο παρατηρήσεις να θρονιαστούν πάνω στην κενή μας παρουσία.
Κι όμως ,αρκεί ν απλώσουμε το χέρι μας να αγγίξει ο ένας τον άλλον να σηκώσουμε τα μάτια μας για να συναντηθούμε και με τούτη την απλή χειρονομία ,όλα γίνονται κοντινά σαν να είναι μαγεμένα.
Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΑΣ !!
ΝΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ ΗΦΑΙΣΤΕΙΟ.
Χρειαζόμαστε ελευθερία χώρου.
ΔΕΝ ΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΑΓΑΠΗ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου