ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ

Ανθρώπινες σκιές

μεταμορφώνονται σε σκορπιούς,

που κεντούν εαυτούς και αλλήλους.

Άνθρωπος κατ όνομα,

ουρλιάζει για να σπάσει τον κλοιό

να θυμηθεί ποιος είναι,

και να ξαναμπεί στο τομάρι του.

Ατμόσφαιρα ψευτο επικοινωνίας

ο καθένας μας αστυνόμος 

των ίδιων του των συναντήσεων

Σιωπηρές συγκατανεύσεις,

παγωμένα χαμόγελα.

μαλθακότητα και ταπείνωση

εξορίζουν πόθους και όνειρα

κι εξατμίζουν την ψευδαίσθηση 

του ""είμαστε μαζί"".

Η παρουσία κενή

Άπλωσε το χέρι άγγιξε με,

σήκωσε τα μάτια να συναντηθούμε,

κι όλα θα γίνουν κοντινά και μαγεμένα.

Η σωτηρία μας.

Ο καθείς μας να γίνει ηφαίστειο.

Χρειαζόμαστε ελευθερία χώρου.

Δεν ζει κανείς χωρίς αγάπη..

Λ.Α