Ο χρόνος, μακριά του σταματά.
Η γραφή της αγάπης είναι κενή.
Βουτάω στο κοραλλένιο βυθό του
Αφουγκράζομαι τις μύχιες σκέψεις του.
Γίνομαι ηλιαχτίδα ζεσταίνω την ψυχή του.
Του δίνω το φιλί της ζωής .
Ανατέλλει.
Είναι η ανάσα και η πνοή μου.
Λ.Α
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου