Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2016

Μ ΑΚΟΥΣ ; (λινάτσα-ακρυλικά)

Αν μ ακούς

άνοιξε τα παράθυρα της ψυχής..
μάθε να χαμογελάς
ντύσου με όμορφα χρώματα
κι διώξε το σκοτάδι .
Μ ακούς ;
 βασανάκι μου γλυκό; 
H ζωή είναι μικρή ,
έχω    φωτιά  μέσα  στο κορμί.
Μ ακούς ;
Έλα σαν φως, μ’ένα χάδι, μ ένα φιλί,
 κι  μάγεψέ μου  το κορμί,
 Μ ακούς ; 
Είμαι εγώ  που φωνάζω
και γελάω .
Σ αγαπάω.
 Μ  ακούς ;
 Μονάχα μην αργείς!
 Όσο εσύ καθυστερείς,
ρίγη στο κορμί μου προκαλείς,
 Έλα γιατί  δεν αντέχω άλλο πόνο 
 και  μη μου πείς πως δεν ευθύνεσαι
για το δικό μου πόνο, 
 απο τότε που σε γνώρισα,
για σένα μαραζώνω. 
Είσαι ο ήλιος, το φεγγάρι,
η δύση κι η ανατολή.
Λ.Α

2 σχόλια:

  1. υπέροχο ποίημα Ευαγγελία μου και το ζωγραφικό σου έργο επίσης..νάσαι καλά να δημιουργείς και νάχεις πάντα επιτυχίες..καλό Σαββατοκύριακο...φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΛΑΜΠΡΙΝΗ σ ευχαριστώ από καρδιάς !!! Εχεις την αγάπη μου !!!

      Διαγραφή