Τα καράβια προδοσία,κοροϊδία και ψέμα κυκλοφορούν ελεύθερα ,στόχος τους να ανατινάξουν τα θεμέλια της ψυχής μας .
Ο καπετάνιος είναι αιμοχαρής ηδονίζεται να βλέπει τις ψυχές να αιμορραγούν.
Τα παιχνίδια του μυαλού του τον εκπαιδεύουν να κυριαρχεί στις ψυχές μας, για να γεμίζει τις στιγμές του.
Όταν διαλέξουν το λιμάνι της ψυχής σου , μη φοβηθείς και μη τρομάξεις, επειδή το φορτίο τους είναι δυναμίτης.
Πέταξε απο το φαρμακείο σου τα τσιρότα ""γιατί"" έχουν λήξει.
Το αίμα θα σταματήσει μόνο με το τσιρότο αγάπη.
Η γαλήνη της ψυχής σου είναι ανεκτίμητη.
Γίνε ο φάρος της αγάπης ίσως αλλάξει Ρότα και γαληνέψει κι κείνος.
Καταβάθος, λιμάνι-αγκαλιά ψάχνει και δεν γνωρίζει πως να την κερδίσει .
Η ψυχή του πονάει, είναι ο Δούρειος Ίππος για την κατοχύρωση στην κοινωνία .
Γίνε ο δάσκαλος της αγάπης θα σώσεις μια ψυχή που αιμορραγεί.
Λ.Α
Το θέμα νομίζω πως είναι το «παιχνίδι των συναισθημάτων»
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχουν άνθρωποι που σου υπόσχονται ταξείδια στα θολά και ρηχά τους νερά...«το δέλεαρ»...
γιατί δεν έχουν μάθει να ταξειδεύουν αληθινά και να παραδίνονται αμαχητί στην αληθινή Αγάπη...καλύπτουν απλά τις ανασφάλειες και τη φοβία της μοναξιάς τους...
«τσιρότα»...δεν χρειαζόμαστε άλλα υποκατάστατα πιά...
Η αυτοαξία του καθένα είναι ο θεμέλιος λίθος του κόσμου
φωτεινή μου θέλει κότσια να είσαι αληθινός ,γι αυτό η κοινωνία μας έχει γεμίσει από άτομα κατ όνομα μίζερους φτηνούς και κομπλεξικούς που κρύβονται στα υπόγεια της ψυχής τους ως αρουραίοι.https://youtu.be/5oQ_zhTEVzE
ΔιαγραφήΦΩΤΕΙΝΗ ΜΟΥ ΝΑΙ Η ΑΥΤΟΑΞΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΜΑΣ ΑΡΑ ΤΟ ΑΡΘΟΙΣΜΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΞΙΑΣ ΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΟΡΙΖΕΙ ΚΑΙ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ !!
Η παροιμία το λέει απλά «η φθήνεια τρώει τον παρά»
ΑπάντησηΔιαγραφήσου παραθέτω και δυο στίχους δικούς μου
«γεμίσανε τα μάτια μας παράξενους καημούς
ξεχείλωσε κι ο έρωτας σε σκοτεινές σελίδες
απόμεινε η Αύρα του σε θάλασσας βυθούς
δρομάκια έρημα θαρρείς λευκές εκεί σημύδες....φ.κ»
Η ποσότητα Η φθήνεια και το Φαίνεσθαι πουλάει στις μέρες μας
Οι σημερινοί άνθρωποι δεν μιλούν για το περιεχόμενο πια, μετά βίας για την επικεφαλίδα...όλα έγιναν ένα αλισβερίσι...
Ένα πάρε δώσε, υλισμός και φθορά...ξεπεσμός αξιών και συναισθημάτων, δε θέλουμε να κουράζουμε το μυαλό και τα αισθήματα....γι'αυτό ξεπουλιούνται όσο όσο...Ο κόσμος μας καταρρέει κι εμείς ολισθαίνουμε μαζί του....παίζοντας με τα συναισθήματα τα δικά μας και των άλλων....
Το μεγάλο στοίχημα θα είναι από δω και μπρός να σταθείς ακέραιος στα πιστεύω και στις δικές σου αξίες για να προχωρήσεις παραπέρα με το νού...Έτσι θ'αλλάξουμε όλοι...ξεκινώντας από μέσα μας...εκ του μηδενός...
σου το αφιερώνω
(από τα πρώτα μου κομμάτια )
Δε θα ζητιανέψω ποτέ την αγάπη
από κείνους που δεν ένοιωσαν...
δε θα εκλιπαρήσω τη συντροφιά Φίλου
που δεν έμαθε να μοιράζεται
ούτε θα σέρνουμαι στο όνομα της ανθρωπιάς εκείνων,
που σα φίδια ολισθαίνουνε.
Δε θα πορευτώ σε ατραπούς ύποπτους
που μοναδικό σκοπό
έχουν να σε μπερδεύουν
κι ατίθασα παραπλανούν
όσους εθελοτυφλούν.
Δε θα ζητήσω τη συγνώμη αναξιόπιστων
που δε σεβάστηκαν τον εαυτό τους…
με όσες περγαμηνές φερόμενοι,
δεν έδρεψαν τιμές.
Μικρόψυχοι εθελοντές σ’ όλη τη ζήση,
ουδέποτε εψάξανε ν’ ανακαλύψουνε το πολύτιμο
της ανθρωπιάς και της Ουσίας.
Φ.Κ 2002
τα είπες όλα Φωτεινή μου είσαι υπέροχη !! Εξαιρετικό το ποίημα σου φιλακιααααααααααααααααααααααα !!
ΑπάντησηΔιαγραφή«απόσπασμα από τη συλλογή -στις μεταμορφώσεις του χρόνου»
ΑπάντησηΔιαγραφήεκείνους που φοβούνται την ευθύνη να φοβάσαι
αυτοί θα σε προδώσουν τελικά
κρυψίνοι ή μη
με την υπεροψία της «πάλης» για ζωή
και του «ευ αγωνίζεσθαι»
απομυζούν την ψυχή σου ξεδιάντροπα
με λόγια κι ιστορίες για λύπηση
κάθεσαι τώρα στον πάγκο της αλήθειας σου
αναλογίζεσαι με κείνη την παιδική αφέλεια
που σε χαρακτηρίζει πάντα,
τα τόσα μαλιμάτια και το ρόλο τους....
ένας κουρνιαχτός σκεπάζει τα μάτια σου
κίτρινη σκόνη η κάθε λογής ανάσα τους
θολώνει τον ορίζοντα....
ούτως ή άλλως, ποτέ δε σε άγγιξαν
με τη διαίσθηση μπροστάρη εσύ προχωράς,
την εμπιστεύεσαι,
επαληθεύεσαι για άλλη μια φορά
δε θα σε διαψεύσει ποτέ
ΘΑΥΜΑΣΙΟ ΦΩΤΕΙΝΗ ΜΟΥ !!!
Διαγραφή