Τρίτη 19 Δεκεμβρίου 2017

ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ

Ποντάρισε στη στιγμή.
Μη θυμώνεις ,μη ξεφυσάς κι μη ρωτάς ,
που σταματάει αυτή η άγρια κατηφόρα
Έσύ να χεις ελπίδα μέσα στη καταιγίδα.
Σπάσε τα όρια .
Το μηδέν είναι μια νέα αρχή.
Να πας κόντρα στο ρεύμα, στο βόλεμα.
Ο φόβος δεν είναι οι εξαρτήσεις σου,
οι εξαρτήσεις σου γεννούν τους φόβους σου.
Να πέφτεις να σηκώνεσαι και πάλι απο την αρχή.
Να πας κόντρα στις ανασφάλειες
και στα παιχνίδια του μυαλού.
Οφείλεις να ρισκάρεις .
Κοίτα τον κόσμο που ζεις κι απλά γέλα.
Μάθε ν’ αγαπάς .
Δώσε αγάπη, χαμόγελο και αγκαλιά.

Σάββατο 9 Δεκεμβρίου 2017

ΡΙΣΚΑΡΩ

ΡΙΣΚΑΡΩ (λιλίκα αρνάκη)
Ρισκάρω.
Θέλω να κινούμε ελεύθερη και δεν δίνω καμιά σημασία στο σήμερα ,στο αύριο ,στο χθες. 
Αξία δίνω στην στιγμή , σ αυτήν πραγματώνονται το σήμερα ,το αύριο, το χθες.
Δεν διακατέχομαι απο φόβο.
Δεν φοβάμαι,ρισκάρω ,τολμώ...
Το να ζεις ελεύθερος δεν περιέχει καθόλου ρίσκο.
Η ελευθερία βρίσκεται πολύ μακρυά από κάθε εγωιστική τάση ή προσωπική ικανοποίηση. 
Ο φόβος δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι κάθε γενναία πράξη αποτελεί ρίσκο.
Η δειλία σε κρατάει αλυσοδεμένο στη σιγουριά,μακριά από τον πόνο ,δεν πονάς, αλλά είσαι σκλάβος.
Νίκησε το εγώ σου.
Καθόρισε τον εαυτό σου ως ουσία της ύπαρξης σου στο σύμπαν και πάντα με θετικό πρόσημο τον εαυτό σου.
Ζω,σημαίνει εκφράζω τα συναισθήματα μου γιατί αποτελώ το σημείο αναφοράς τους, και δεν μπορεί να με φοβίζει ο αληθινός εαυτός μου.
Λ.Α

ΕΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ


ΕΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ (λιλίκα αρνάκη)

Συναγερμός.
Τα δευτερολεπτα τρέχουν με μανία .
Η σκέψη με τρελή επιτάχυνση και η καρδιά βγαίνει εκτός πορείας.
Συγκεντρώνονται τα πρέπει .
Το βλέμμα τους ανήσυχο, ο εξουσιαστής -λογική ,μένει στήλη άλατος,
τον ξελόγιασε,ο φτερωτός έρωτας ..
Η καρδιά πέταξε, πάτησε γκάζι ,πέρασε με κόκκινο .
Ζει το όνειρο.
Απολαμβάνει τον παράδεισο της ηδονής ..
Το βλέμμα φωτιά.
και τα φιλιά γλυκόπιοτο ποτό.
Ο έρωτας είναι ο εγκεφαλικός μας "' αλγόριθμος".

Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου 2017

ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ

ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΑΓΑΠΗΣ !!
ΑΠΟΜΌΝΩΣΗ (Λιλίκα αρνακη )
Όχι στις σιωπηρές συγκατανεύσεις,παγωμένα χαμόγελα,άψυχα λόγια,μαλθακότητα και ταπείνωση, μας μαραζώνουν , μας εξορίζουν από τους πόθους μας και τα όνειρα μας ,εξατμίζουν την ψευδαίσθηση του ""είμαστε μαζί"".
Συναντιόμαστε χωρίς να συναντιόμαστε.
.Η απομόνωση προστίθεται στην απομόνωση και δεν αθροίζεται.
Το πλήθος μας τραβάει έξω από εμάς , αφήνοντας χιλιάδες μικρο παρατηρήσεις να θρονιαστούν πάνω στην κενή μας παρουσία.
Κι όμως ,αρκεί ν απλώσουμε το χέρι μας να αγγίξει ο ένας τον άλλον να σηκώσουμε τα μάτια μας για να συναντηθούμε,και με τούτη την απλή χειρονομία ,όλα γίνονται κοντινά σαν να είναι μαγεμένα.
Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΑΣ !!
ΝΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ ΗΦΑΙΣΤΕΙΟ.
Χρειαζόμαστε ελευθερία χώρου.
ΔΕΝ ΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΑΓΑΠΗ