Η ΓΕΝΙΆ ΤΟΥ ΚΑΦΈ

Ζούμε σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία .
Όλοι εναντίον όλων!
Επικρατεί σύγχυση .
Οι πολίτες αγωνιούν για το αύριο χωρίς να έχουν ιδέα τι πρέπει να κάνουν.
Το αποτέλεσμα ?
Να γίνονται και οι ίδιοι μέρος του προβλήματος.
Η ""γενιά του καναπέ"'μεταφέρεται στα καφέ .
Γεμίσαμε καφέ .
Η κουλτούρα του καφέ παραπέμπει σε πνευματική φτώχεια.
Κοινή διαπίστωση κανένας να μην σέβεται κανέναν κι ο καθένας να θέλει να επιβάλλει τις απόψεις του με λεκτικό λιντζάρισμα..
Πιστεύω πως το πρόβλημα δεν είναι η κρίση αλλά η διαχείριση της κρίσης.
Η αιτία όλων των δεινών πιστεύω πως είναι το εικονικό χρήμα, η ματαιοδοξία των αδυνάτων και η απληστία των ισχυρών.
Η δε ιθύνουσα τάξη χρησιμοποιεί την κρίση για να αναιρεί κοινωνικά κεκτημένα να προβαίνει σε ανακατανομή του πλούτου,οι φτωχοί να γίνονται φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι και να παραβιάζει στοιχειώδεις κανόνες της δημοκρατίας.
Ως καλλιτέχνης πιστεύω πως η κρίση μπορεί να λειτουργήσει λυτρωτικά .
Άνοιγμα στη σκέψη και στη δημιουργία,
Μέσα από την τέχνη ο καλλιτέχνης εξωτερικεύει τη συσσωρευμένη ανησυχία του,δηλώνει παρών και διαδραματίζει κοινωνικοπολιτικό ρόλο.
Στόχος του δημιουργού είναι η αποτίναξη της μιζέριας γιατί δεν μπορεί να ζει σε μια κοινωνία που κυριαρχούν η συμβατικότητα τα προσχήματα και ο αμοραλισμός.
Η δραματικότητα της εθνικής κρίσης που βιώνουμε έχει προκαλέσει μια βαθύτερη και υγιή ανάγκη αναστοχασμού της πορείας της ΕΛΛΆΔΑ Σ.
Κίνητρο αυτής της εθνικής ενδοσκόπησης είναι η αυτογνωσία.
Είναι καιρός να ανατρέξουμε σε στοχαστές μεγάλου βεληνεκούς.
Ένας από τους σημαντικότερους διανοητές της σύγχρονης Ελλάδας είναι ο Παναγιώτης Κονδύλης 1943-1998 και το έργο του αποτελεί κληρονομιά για στοχασμό και διάλογο.